Dikkat! Bu Bir Özeleştiridir.

Yürüyorum, çarptığım insanların yüzlerine bakıyorum.

Memnuniyetsiz, gülümsemeyen, kendince özel, herkesçe sıradan bir sürü insan.

Başkalarının hayatında umursanmayan figuranlar, kendi hayatımızda başrolü kapmış şımarık yaratıklarız.

Bu şımarıklıkla kendi tecrübelerimize dayanarak etrafımızdakileri yargılamaktan, onlara tavsiyeler vermekten, avutmaktan sıkılmıyoruz.

“Dışarda ne durumda olan insanlar var, haline şükret biraz, beterin beteri var!”

Acılardan besleniyoruz, acılardan kendimize huzur yaratmaya çalışıyoruz, benciliz.

Hiçbir şey vermeden bekliyoruz.

Ağzımızdan çıkan bir sürü yalanın, safsatanın arkasından dürüstlük bekliyoruz.

Kendimize, beş yıl önceki, 20 yıl sonraki halimize hesap verirken sayfalarca anlamsız gerekçe sıralıyoruz.

Romantik komedilerde mutlu aşık kızla sevinip onunla üzülürken yan roldeki acınası kıza onun filminde ne saçmalıklar, rastlantılar, hayal kırıklıkları olduğunu bilmeden sövüyoruz.

Çok konuşuyoruz, az dinliyoruz.

İkili sohbetlerde umursuyormuş gibi dinleyip esasen sıranın bize ne zaman geleceğini bekliyoruz.

Dinlediğimizi, dinlendiğimizi sanıyoruz.

Dinlemiyoruz!

Anlamaya çalışmadan anlaşılmayı bekliyoruz.

Yanlış anlaşılmaktan ölümüne korkuyoruz.

Bastırdığımız düşünceleri biri dile getirse saygıyla karşılayacağımıza hemen yaftalıyoruz: ahlaksız!

Bizi biz yapan şeylerden utanıyoruz.

İnsanlar bizi olduğumuz gibi değil olmak istediğimiz gibi görsün istiyoruz.

“Hayat çok güzel, çok mutluyuz la laa” tadında fotoğraflar paylaşıp mutluluğumuzu belgeliyoruz.

Ne dinlediğimiz, ne yediğimiz, ne izlediğimiz, ne hissettiğimiz bilinsin; insanların gözündeki etiketimiz oluşurken bunlar da onu etkilesin istiyoruz.

O kadar çok etiketliyoruz ki etiketlenmekten korkmuyoruz.

“..bir çocuğun gözlerindeki umut”lu cümleleri kurarken o sabah karşılaştığımız, toplumdan itilmiş, mendil satmaya zorlanan çocuğun gözündeki umutsuzluğu, çaresizliği yok sayıyoruz.

Kendimizden kaçmak için “efsane” sanal kimlikler yaratıyoruz ( teşekkürler Zuckerberg! )

“Bekledim. Cemal Süreya” – Paylaş. ----- hıımmm Cemal Süreya okuyor(!).

Etiket: Cemal Süreya sever.

Gülümsemiyoruz, teşekkür etmiyoruz, hoşgörmüyoruz.

Bizden farklı olana tahammül edemiyoruz.

Yine söylüyorum: anlaşılmak için kendimizi paralıyoruz, anlamaya çalışmıyoruz.

Hiç eleştirilmeden takdir edilmek istiyoruz.

Önemsemeden önemsenmek, sevmeden sevilmek, sarmadan sarılmak istiyoruz.

Tüm bunların yanında insanları çok seviyoruz.

Onlar için çabalayıp onlar için direniyoruz.

Geleceğe umutla bakıyoruz.

Güveniyoruz, inanıyoruz, fedakarlık yapıyoruz.

Karşılık beklemeden iyilik yapıyoruz.

Barışı sonuna kadar destekliyoruz.

Tüm insanlık için mutluluk huzur umut diliyoruz.

Sözün özü insanız - hayatı bir ucundan sıkıca yakalayıp tutunmaya çalışıyoruz.

İçimizdeki iyiliğin kötülüğü, derinliğin sığlığı, aydınlığın karanlığı bastırması dileğiyle..